Silnik gwiazdowy

Charakterystyczną cechą wspólną silników gwiazdowych jest nieparzysta liczba cylindrów w każdej gwieździe, co ogranicza do minimum niewyrównoważenie silnika. Z tego samego względu w silniku gwiazdowym stosuje się odpowiednią kolejność zapłonów. Spośród silników rzędowych najszerzej są stosowane silniki jednorzędowe, stojące i wiszące. Na ogół są to silniki małych mocy, chłodzone powietrzem lub rzadziej cieczą. Silnik rzędowy zwykle ma nie więcej niż 6 cylindrów w jednym rzędzie, o czym decydują trudności skutecznego chłodzenia powietrzem długiego rzędu cylindrów oraz względy wytrzymałościowe. Dlatego silniki o dużej mocy konstruowane są jako dwurzędowe, tzw. widlaste stojące lub widlaste wiszące czy też płaskie, tzw. bokser. Spośród silników dwurzędowych najbardziej rozpowszechnione są widlaste silniki średnich i dużych mocy, przeważnie chłodzone cieczą. Szeroko stosowane są również płaskie silniki dwurzędowe (silniki bokser) chłodzone powietrzem. Silniki płaskie odznaczają się zwartą budową, małym oporem czołowym i stosunkowo łatwo mogą być chłodzone powietrzem. Dotyczy to np. silników samolotów sportowych i dyspozycyjnych, o mocach 75…225 kW, chłodzonych powietrzem.