Spadajace gwiazdy

Nadeszła jesień 1872 roku, kiedy kometa Bieli miała znajdować się w dogodnym względem Ziemi położeniu i była nadzieja odnalezienia jej na niebie. Jednak poszukiwania te – jak wiemy – okazały się daremne, ale za to wieczorem 27 listopada spełniła się zapowiedź Weissa. Ledwie nad Europą zapadł zmierzch, na niebie pojawiły się liczne ?gwiazdy spadające”. Ich liczba szybko rosła i około godziny 21 obserwator mógł naliczyć około 100 meteorów w ciągu jednej minuty. Potem liczba ich zaczęła maleć, a gdy się ściemniło w Ameryce, tamtejsi obserwatorzy oglądali tylko resztki wspaniałego zjawiska. Już w czasie największej fazy ?spadających gwiazd” astronom niemiecki Ernest F.W. Klinkerfues zaczął się zastanawiać, czy przypadkiem tego dnia Ziemia nie spotkała się bezpośrednio z kometą Bieli. Jeżeli zaś tak faktycznie było, winna być widoczna na południowej półkuli nieba, jak się od nas oddala. W związku z tym przebywającemu w Indiach astronomowi angielskiemu Normanowi R. Pogsonowi wysłał depeszę następującej treści: ?Szukaj komety Bieli w pobliżu gwiazdy teta Centauri”. Ten we wskazanym miejscu istotnie znalazł mglisty obłoczek i obserwował go przez dwa dni. Obiekt się przesuwał po niebie, miał wyraźne jądro i nawet krótki ogon.

Zobacz też..

Stopień rozproszenia roju uzależniony jest od jego wieku. Meteoroidy wkrótce po oddaleniu się od jądra macierzystej komety podążają w zwartej grupie tuż za nią lub przed nią i o ich istnieniu możemy się dowiedzieć tylko wtedy, gdy Ziemia przechodzi przez węzeł orbity komety i kiedy ona sama się w tym czasie tam znajdzie. Bo chociaż meteoroidy poruszają się z nieco inną szybkością niż macierzysta kometa, to jednak początkowo różnica ta jest mała. Wprawdzie mogą one być wyrzucone z jądra z szybkością 04 1 do 100 metrów na sekundę, ale cóż to jest w porównaniu z szybkością komety w pobliżu punktu przysłonecznego, kiedy w ciągu jednej sekundy zdąży przebyć odcinek swej orbity długości od 30 do 50 kilometrów i gdzie najczęściej traci swe meteoroidy. Jednak różnica między ich szybkością a szybkością komety wzrasta za każdym obiegiem i dlatego meteoroidy stopniowo oddalają się od niej. Do tego dochodzi oddziaływanie grawitacyjne planet. Ich siły ciążenia deformują orbity meteoroidów i dlatego rój coraz bardziej się rozprasza. Upływa oczywiście dużo czasu, nim tworzące go meteoroidy rozłożą się wzdłuż całej orbity i nim stanie się on bardzo szeroki. Obliczono na przykład, że wiek tak rozproszonego roju, jak Perseidy, wynosi około 100 tysięcy lat. A zatem oddalanie się meteoroidów od jądra macierzystej komety mógł ze swej jaskini śledzić człowiek neandertalski.

Inne artykuły:

About the author /


Related Articles

Sport:

Wyjazdy narciarskie Włochy
Posted in: Sport

Wyjazdy narciarskie do Włoch url Włochy to państwo leżące w Europie Południowo-Środkowej na Półwyspie Apenińskim. Włochy są jednym z siedmiu najbardziej uprzemysłowionych a więc i bogatych państw świata. Wiele miast

Read More

Fitness: