Statystyka Simontona z 1978 roku – obejmująca pacjentów, którzy mimo złego rokowania przeżyli – wyglądała następująco: Pacjenci, którzy zmarli, a byli objęci tym programem, żyli mimo wszystko półtora raza dłużej niż zmarli z grupy kontrolnej. Byli oni przy tym znacznie bardziej aktywni, ponieważ zdrowienie i przedłużanie życia jest tylko jednym z aspektów skuteczności tej metody. Często o wiele ważniejsza jest poprawa jakości życia, odczuwanie radości i poczucie sensu życia.
Jednym z przejawów poprawy jakości życia jest aktywność pacjentów Simontona – 51% z nich żyje tak samo aktywnie jak przed zachorowaniem, a 76% wykazuje co najmniej trzy czwarte swej poprzedniej aktywności. Jest to wyjątkowe osiągnięcie, zważywszy na zaawansowanie choroby i rokowanie.
W tych metodach bardzo ważną rolę odgrywa nadzieja. Ze wszystkich pacjentów Simontona, którzy zetknęli się z jego metodą, mniej niż połowa chciała uczestniczyć w ćwiczeniach tego programu – ale to byli ci, którzy naprawdę chcieli zrobić wszystko, by wyzdrowieć. Wyszli poza puste deklaracje i rzeczywiście poczuli się odpowiedzialni za własne zdrowie.
Inne artykuły:
- wtorek, 11 grudnia, 2018Trening Personalny – Bodylab Pabianice Posted in Sport
- czwartek, 10 grudnia, 2015Rozwój nauk Posted in Sport
- piątek, 4 grudnia, 2015Przeobrazenie rzeczywistosci Posted in Sport
- sobota, 20 sierpnia, 2016Czysta masa mięśniowa Posted in Sport
- czwartek, 26 stycznia, 2017Siłownie dla niepełnosprawnych Posted in Sport
- poniedziałek, 3 września, 2018Zalety kosmetyków fryzjerskich Posted in Sport
- wtorek, 4 lutego, 2020Sporty drużynowe Posted in Sport
- sobota, 6 sierpnia, 2016Bieg na sto metrów Posted in Sport
- niedziela, 22 grudnia, 2019Lanza Werona Posted in Sport
- poniedziałek, 4 marca, 2019Tenis ziemny forum Posted in Sport
Komentarze: