Podnoszenie ciężarów – od Helsinek, po Tokio

Sześć powojennych igrzysk olimpijskich przyniosło ze sobą bardzo wiele sukcesów polskich sztangistów. Statystyki mówią tu same za siebie – 15 medali, w tym 4 złote, 1 srebrny i 10 brązowych. Pierwsze starty Polaków po wojnie odbyły się w 1952 roku. Obyło się wtedy bez większych triumfów, dobra passa miała przyjść dopiero za cztery lata, na igrzyskach w Melbourne. Marian Zieliński zdobył brązowy krążek w wadze piórkowej. Jan Bochenek zajął czwartą lokatę. Na szóstych miejscach uplasowali się: Jan Czepułkowski i Krzysztof Beck. Olimpiada w Rzymie przyniosła progres w wynikach naszych sztangistów. Wywalczyliśmy wtedy złoty medal, a dokładnie zdobył go Ireneusz Paliński w wadze półciężkiej. Jan Bochenek zaś przywiózł ze sobą do kraju brązowy medal w wadze półciężkiej. Medalowy bilans uległ polepszeniu na kolejnych igrzyskach – w Tokio. Waldemar Baszanowski został mistrzem wagi lekkiej. Polacy przywieźli też trzy brązowe medale – Mieczysław Nowak w wadze piórkowej, Marian Zieliński w wadze lekkiej oraz Ireneusz Paliński w wadze lekko-ciężkiej historie erotyczne.